Praca zdalna nie jest jeszcze w Polsce popularna. Wynika to z oporu pracodawców i mentalności pracowników. Obie strony boją się, że coś może pójść nie tak, jak się tego spodziewają. Poza tym oferty pracy zdalnej skierowane są raczej do osób dobrze poruszających się w środowisku komputerowym, niemających problemów z korzystaniem możliwości, jakie daje człowiekowi internet, nowe technologie.
W związku z tym niejako naturalną sprawą jest, że osoby starsze, gorzej wykształcone nie poradzą sobie, pracując w ten sposób. Oferty pracy zdalnej będą u nich budzić sprzeciw.
Praca zdalna jest stworzona raczej dla młodych i tych, dla których internet to normalne, naturalne narzędzie komunikacji. W ten sposób pracują programiści, tłumacze, dziennikarze, administratory sieci, projektanci stron internetowych, graficy, korepetytorzy, nauczyciele akademiccy i prowadzący zajęcia z języków obcych, księgowi, marketingowcy odpowiedzialni za działanie wizerunkowe w sieci, pozyskiwanie klientów, sprzedaż powierzchni reklamowej na portalach.
Praca zdalna ma swoje wady i zalety. Przede wszystkim wymaga ogromnej samodyscypliny. Osoba świadcząca pracę w ten sposób jest bardzo zdeterminowana, nastawiona na realizację celu. Nie ma miejsca na oszukiwanie, ślimaczenie się, pozorowanie pracy.
Praca zdalna trochę przypomina pracę na własny rachunek, zresztą wiele zatrudnionych w ten sposób prowadzi własną działalność gospodarczą albo świadczy usługi na rzecz byłych pracodawców jako podwykonawcy. Jest to opłacalne dla obu stron.